واقعا هم خدا یک جو شانس بدهد، چه شانسی؟ خریت!اوه که چه نعمتی است، چه سرمایه ای است خوشبختی هر کس به میزان برخورداری او از این نعمت عظیم است و بس.
این است تنها راز سعادت آدمی در حیات و بقیه اش همه حرف است و فلسفه بافی.
چه سخت و غم انگیز است سرنوشت کسی که طبیعت نمی تواند سرش را کلاه بگذارد.
چه تلخ است میوه درخت بینایی!
کویر /علی شریعتی
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: